W Polsce najpowszechniejsza jest komosa biała zwana lebiodą. Jest pospolitym, jednorocznym chwastem o liściach przypominających kształtem gęsią stopę (stąd pochodzi łacińska nazwa Chenopodium; chen = gęś, podos = stopa). Komosa dorasta do 150 cm na glebach zasobnych, a na glebach ubogich ma zwykle 15-25 cm wysokości. Roślina kwitnie długo, od lipca nawet do początków października. Jednak stężenie w miastach nigdy nie osiąga wysokich wartości. Objawy chorobowe u osób uczulonych na alergeny pyłku komosy mogą pojawiać się przy bliższym kontakcie z pylącymi roślinami (praca w ogrodzie itp.).

Z komosą spokrewniony jest szarłat spożywczy, jedna z najstarszych roślin uprawnych. Szarłat spożywczy był, obok kukurydzy, ziemniaka i fasoli, podstawową rośliną uprawną Inków i Azteków. Dziś ponownie szarłat jest stosowany jako surowiec na kaszę niezawierającą glutenu. Ziarna pyłku szarłatu mają właściwości uczulające.

Opracowanie: dr n. med. Piotr Rapiejko, Ośrodek Badania Alergenów Środowiskowych